چفیه را همه دیده ایم و از آن استفاده کرده ایم ولی آیا آن را به خوبی می شناسیم و یا نه؟ پارچه ساده و بی ریا که بوی خاک و یک رنگی را می دهد. چفیه یک سر بند رایج در لباس سنتی کشورهای عربی و بعضا در کشورهای غیر عرب مرسوم است که بر روی سر و زیر عقال قرار میگیرد. ما قصد داریم در این مقاله در رابطه با این پارچه پر رمز و راز بیشتر آشنا شویم. با ما همراه شوید.
شبیه یکی از قدیمی‌ترین پوشش های مردم خاورمیانه است. اما امروزه مردم جهان تعریفی فراتر از یک پوشش آن را می شناسند، تعریفی که مقاومت مردم را نشان می دهد. چفیه یکی از پوشش هایی است که استفاده از آن بیشتر در کشورهای عرب رایج است. چفیه عراقی دارای طرح و سایز بندی های مختلفی است و رنگ بندی های مختلفی نیز در بازار موجود است که می‌توان از آن به جهت پوشاندن سر و صورت استفاده کرد.
چفیه عراقی رنگ بندی و طرح های بسیار جذاب و متنوع دارد که با در نظر گرفتن یک سری از نکات مهم می توانید بهترین جنس آن را تهیه کنید. چفیه یک انتخاب عالی هم برای مردان و هم برای زنان است که انتخاب رابرای خریداران بسیار آسان کرده است. شما می توانید با توجه به سلیقه خود یکی از مدل های چفیه را انتخاب کنید. قیمت چفیه به نوع پارچه، چگونگی دوخت آن، کیفیت پارچه، ابعاد و طرح های چفیه بستگی دارد. شما میتوانید چفیه را به شکل های مختلفی ببندید. چفیه بین عرب ها به شکل‌های متفاوتی بسته می‌شود بیشتر به شکل مثلث تا می شود و روی سر قرار میگیرد و برای نگه داشتن چفیه و یا کوفیه بر روی سر از عقال استفاده میکنند.
بستن چفیه بدون عقال بر سر در بین عرب های عراق و عرب های ایران مرسوم است به این صورت که چفیه را به شکل مثلث بر روی سر می گذارند و دو طرف چپ و راست آن را به صورت برعکس بر روی سر تا میکنند. چفیه در بین جوانان به نماد حرکت های جنبشی تبدیل شده است. در میان کشورهای فلسطین به عنوان نماد مقاومت کشورهای اسلامی از چفیه استفاده می شود. در کشورهای عربی نیز چفیه بر سر و گردن جوانان کشور دیده شده است.
در جنگ ایران و عراق رزمندگان ایرانی این نوع پوشش را در مناطق جنگی استفاده می کردند. استفاده از این نوع پارچه بسیار کاربردی بود. برای مثال رزمندگان در مقابل حرارت شدید خورشید به عنوان سایه بان از آن استفاده میکردند. رزمندگان از چفیه به عنوان حوله برای خشک کردن دست و صورت خیس خود از آب و همچنین پاک کردن عرق استفاده میکردند.
رزمندگان در مناطق گرم و خشک برای جلوگیری از ورود گرد خاک های بیابانی به ریه بر سر و دور عقال خود می بستند. حتی به عنوان سفره برای تناول کردن غذا نیز از آن استفاده می کردند. در آن زمان چفیه هیچ معنای خاصی به جز همین بهره های کاربردی و معمولی در موقعیت جنگی نداشت. در میانه جنگ که چفیه استفاده گسترده‌ای یافت به مرور زمان تبدیل به نمادی از یک رزمنده عمدتاً بسیجی و داوطلب در جنگ تحمیلی شد. از این رو در زمان دفاع مقدس چفیه به عنوان یک نشانه مقاومت و ایثار شناخته شد که هم اکنون نیز افراد بسیجی و جانباز های دفاع مقدس از آن استفاده می کنند. نقاشی ها، طرح های گرافیکی، فیلم ها و... چفیه به عنوان هویت رزمندگان شجاع ایثار گر شناخته شد. چفیه در ایران از زمان انقلاب دیده شد و با دفاع مقدس و بسیجی ها شناخته شد اما قدمت چفیه خیلی قدیمی تر از این حرف ها است. برخی چفیه را به اصطلاح کوفیه از شهر کوفه می‌دانند که لباس های بسیار قدیمی و هم گیر سرزمین عرب است.
مردمان عرب به خصوص کشاورزها چفیه را روی سرشان و دور عقال می بستند تا از سر و چشم و دهان خود در برابر آفتاب محافظت کنند.
